Zastosowanie meksyletyny w dystrofii miotonicznej typu 1

Meksyletyna jest lekiem przeciwarytmicznym klasy 1B o wysokim powinowactwie do mięśniowych kanałów sodowych. Kardiolodzy stosują ją od ponad 45 lat w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Wcześniejsze badania nad dystrofią mięśniową typu 1 i miotonią niedystroficzną wykazały krótkoterminowe bezpieczeństwo i korzystny wpływ meksyletyny na zmniejszenie miotonii uścisku ręki. W badaniach tych nie oceniano jednak długoterminowego wpływu meksyletyny na miotonię uścisku ręki lub na sprawność chodu, ani nie zaprojektowano ich w celu intensywnego monitorowania potencjalnego wpływu na przewodnictwo serca w DM1. Biorąc pod uwagę brak danych z długoterminowych badań klinicznych, nadal nie ma opartych na dowodach naukowych zaleceń dotyczących długotrwałego stosowania meksyletyny u pacjentów z DM1.

Celem badania była ocena długoterminowego bezpieczeństwa stosowania meksyletyny i jej wpływu na sprawność chodu ocenianą na podstawie dystans 6-minutowego marszu w dobrze zdefiniowanej kohorcie pacjentów z dystrofią miotoniczną typu 1 (DM1). Badacze przeprowadzili randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z zastosowaniem meksyletyny (150 mg 3 razy na dobę) w celu oceny jej skuteczności i bezpieczeństwa w jednorodnej kohorcie dorosłych ambulatoryjnych pacjentów z DM1. Głównym punktem końcowym wynikiem była zmiana dystansu 6-minutowego marszu w ocenie po 6 miesiącach. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały zmiany w miotonii uścisku dłoni, sile, połykaniu, natężonej pojemności życiowej, beztłuszczowej masie mięśniowej, wynikach wskaźnika zdrowia dystrofii miotonicznej (Myotonic Dystrophy Health Index ) oraz 24-godzinnym badaniu Holter EKG i badaniach po 3 i 6 miesiącach.

Do badania zakwalifikowano i zrandomizowano czterdziestu dwóch uczestników, z kórych 40 ukończyło 6-miesięczną obserwację (n = 20 w obu grupach). Nie zaobserwowano znaczącego wpływu meksyletyny na dystans 6-minutowego marszu, ale po zastosowaniu meksyletyny poprawie uległa miotonia uścisku ręki. Nie stwierdzono różnic między grupami otrzymującymi meksyletynę i placebo pod względem częstości występowania lub rodzaju działań niepożądanych, a co istotne zmiany w odstępach PR, QRS i QTc były podobne u uczestników leczonych meksyletyną i placebo.

Badacze podsumowują, że nie stwierdzono korzystnego wpływu stosowania meksyletyny na dystans 6-minutowego marszu w ocenie po 6 miesiącach. I chociaż meksyletyna miała trwały pozytywny wpływ na obiektywne pomiary miotonii uścisku ręki, nie zaobserwowano tego w pomiarach odzwierciedlających postrzeganie miotonii przez uczestników. Nie zaobserwowano jednocześnie wpływu meksyletyny na pomiary przewodnictwa serca w ciągu 6-miesięcznego okresu obserwacji.

Źródło: www.neurology.org